یکی از بستگان زمری احمدی، عکس دختر خرسال او را که در حمله هواپیمای بی‌سرنشین آمریکایی در کابل کشته شده، نشان می‌دهد
وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) پذیرفت که در آخرین روزهای خروج از کابل، یک خانواده هدف حمله اشتباهی پهپاد آمریکایی قرار گرفته است، و شماری از اعضای یک خانواده کشته شده اند. وزیر دفاع آمریکا عذرخواهی کرده است.
حمله یک هواپیمای بی‌سرنشین آمریکایی در ۲۹ اوت (آگوست)، یک روز پیش از تکمیل عملیات تخلیه شهروندان آمریکایی و همکاران افغان از فرودگاه کابل رخ داد.
یک روز بعد از این حمله مشخص شد که ۱۰ غیرنظامی عضو یک خانواده از جمله ۷ کودک در این حمله کشته شده‌اند.
ژنرال کنت مکنزی، فرمانده مرکزی آمریکا (سنتکام) روز گذشته بنا به تحقیقات ارتش آمریکا پذیرفت که غیرنظامیان در این حمله کشته شده اند و گفت که این حمله “یک اشتباه” بود و بابت این موضوع “صمیمانه عذرخواهی” می‌کند.
لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا نیز در بیانیه‌ای از خانواده آقای احمدی عذرخواهی کرده است.
او گفت: “حالا ما می‌دانیم که هیچ ارتباطی بین آقای احمدی و داعش شاخه خراسان وجود ندارد، فعالیت‌های وی در آن روز کاملا بی‌ضرر بوده و به هیچ وجه مربوط به تهدید قریب الوقوعی نبوده که ما روبرو بودیم، و آقای احمدی نیز به همان اندازه بی‌گناه است که سایر قربانیانی که به طرز تراژیکی کشته شدند.”
برایان کاستنر، مشاور ارشد سازمان عفو بین الملل گفته که اذعان آمریکا “گام مهمی در جهت حسابرسی” است و این کشور باید گام‌های دیگری از جمله پرداخت غرامت به بازماندگان این حمله را روی دست بگیرند.
قربانیان چه کسانی بودند؟
سمیه، خردسال‌ترین قربانی حادثه، فقط دو سال داشت.
بازماندگان این خانواده به بی‌بی‌سی گفتند که کوچکترین کودکی که کشته شد، سمیه دو ساله بود و بزرگترین کودک فرزاد ۱۲ ساله بود.
فرزاد ۱۲ ساله بود
ایمل احمدی گفت که او و دیگر اعضای خانواده برای خروج از افغانستان به آمریکا درخواست داده بودند. نیویورک تایمز گفته که چهار روز پیش از حمله نهادی که آقای احمدی در آن کار می‌کرد، درخواست خروج زمری احمدی و خانواده‌اش را داده بود و منتظر پذیرش بودند.
ایمل احمدی می‌گوید ایالات متحده “یک اشتباه کرد، این یک اشتباه بزرگ بود”.
او گفت که سمیه دختر دو ساله‌‌اش در این حمله کشته شده است.
سمیه کوچکترین کودک کشته شده بود
سمیه، ۲ ساله خردسال‌ترین قربانی این حمله بوده است
زمری احمدی، امدادگر افغان، کارمند یک اداره بین‌المللی بود. و به گفته نیویورک تایمز او در رشته مهندسی برق تحصیل کرده بود و ۱۴ سال برای نهاد غیردولتی “بین المللی تغذیه و آموزش” که مرکز آن در کالیفرنیا آمریکا است کار می‌کرده است.
او در روزهای پیش از حمله، با همین خودروی تویوتا کرولا غذا برای بیجاشدگان جنگ در کابل توزیع می‌کرده است.
دو قلوهایی که کشته شدند.
به گفته بازماندگان، احمد ناصر، که در این حمله کشته شد قبلا به عنوان مترجم با نیروهای آمریکایی کار می‌کرد.
بازماندگان حادثه گفتند که تکه‌های قربانیان را کنار هم گذاشتند، “آنها آنقدر سوخته اند که نمی‌توانیم اجساد و چهره آنها را تشخیص بدهیم.”
احمد ناصر، قبلا به عنوان مترجم نیروهای آمریکایی کار کرده بود.
بنا به گزارش نیویورک تایمز، نیروهای آمریکایی اجازه صدور دستور حمله را به “فرماندهان پایین‌رتبه” در روزهای تخلیه فرودگاه کابل داده بودند.
چرا به این خودرو حمله شد؟
هواپیماهای بی‌سرنشین آمریکایی امنیت اطراف فرودگاه کابل را در روزهای تخلیه از فرودگاه کابل در فاصله روزهای ۱۵ تا ۳۰ اوت (آگوست) تامین می‌کردند.
این حمله زمانی رخ داد که که زمری احمدی، امدادگر افغان با خودرو در حال ورود به خانه‌اش در فاصله سه کیلومتری فرودگاه کابل بوده است.
در گزارش روزنامه نیویورک تایمز آمده که ارتش آمریکا، احتمالا جابجایی بشکه‌های آب در این خودرو را مواد انفجاری تصور کرده بودند.
در تحقیق روزنامه نیویورک تایمز آمده که نهادهای اطلاعاتی آمریکا خودرویی را برای ۸ ساعت دنبال کرده بودند و تصور می‌کردند که او با شاخه خراسان داعش در ارتباط است.
یک هفته پیش‌تر از آن، یک حمله کننده انتحاری داعش شاخه خراسان خود را در میان جمعیت دروازه ورودی فرودگاه کابل منفجر کرده بود که به کشته شدن ۱۷۰ تن، از جمله ۱۳ سرباز آمریکایی انجامید.
مقام‌های آمریکایی و بریتانیایی نسبت به وقوع حمله داعش بارها هشدار داده بودند.
رامین یوسفی، یکی از بستگان قربانیان به بی‌بی‌سی گفت که “این اشتباه است، این یک حمله وحشیانه است و بر اساس اطلاعات اشتباه اتفاق افتاده است.”
روز بعد از حادثه، رحیم یوسفزی، برادرزاده آقای احمدی به لیز دوست، خبرنگار ارشد بی‌بی‌سی در کابل گفت که نمی‌تواند درک کند که چرا کسی که با نیروهای آمریکایی کار می‌کرده هدف این حمله قرار گرفته و همراه با ۷ کودک‌اش “تکه تکه شده اند، در حدی که چهره‌های آنها قابل شناسایی نبود.”
خانم دوست می‌گوید “اشتباه بزرگ تراژیک در آخرین ساعاتی رخ داده که آمریکا امیدوار بود با عزت از افغانستان خارج شود.”
خانه زمری احمدی پس از حمله پهبادی آمریکایی
نیویورک تایمز در بازسازی روز حمله براساس گفته‌های همکاران او می‌گوید کارهای روزانه او به صورت معمول انجام شد، زمری احمدی ساعت ۹ صبح از خانه خارج شد و دو همکارش را سوار کرده و هر سه باهم در دفتر صبحانه خوردند. پسانتر او همکار دیگرش را به دفتر طالبان برای گرفتن اجازه توزیع غذا رسانده است.
حدود ساعت ۲ بعد از ظهر او و همکارش به دفتر برگشته اند. دوربین‌های این دفتر نشان می‌دهند که او و همکارش بشکه‌های آب را از دفتر به خانه میبرد.
پس از ساعت ۳ بعد از ظهر دوربین‌های دفتر نیز خاموش است، ارتش آمریکا گفته که چهار مرد را دیده اند که بسته‌هایی را داخل خودرو می‌گذارند، اگرچه نمی‌دانستند که در آنها چه چیزی است. اما نیویورک تایمز می‌گوید آنها بسته لپ‌تاپ را همراه خود داشتند.
آقای احمدی همکارانش را رسانده و به خانه خود برگشته است و به گفته برادرش، اطفال بنا به عادت همیشگی در اطراف خودرو او جمع شده بودند.
مسئولان آمریکایی گفتند که نگران بودند که این خودرو مظنون به محل پرتراکم‌تر و یا به فرودگاه کابل برود، و اپراتور خانه آقای احمدی را در آن روز اصلا ندیده است و تصمیم گرفتند که این لحظه حمله است.
به گزارش نیویورک تایمز مسئولان آمریکایی گفتند که موشک ۲۰ پوندی (۹ کیلوگرمی) این حمله توسط هواپیمای بی‌سرنشنین ام‌کیو ۹ پرتاب شده است.
روز پس از حادثه، سخنگوی پنتاگون مدعی شد که غیرنظامیان احتمالا براثر انفجار بعدی کشته شده اند. اما متخصصان به نیویورک تایمز گفتند که انفجار دومی رخ نداده و تنها انفجار موشک پرتاب شده از هواپیمای آمریکایی بوده است.
روز پس از این حمله نیز داعش حمله موشکی به سمت فرودگاه کابل از طریق یک خودرو را انجام داد.
طالبان نیروهای آمریکایی در کابل را متهم به “اقدام غیرقانونی در خاک خارجی” کرده بود.
شفیع کریمی، روزنامه‌نگار آزاد در همان روز ویدیویی نشر کرد که نشان می‌داد خانه‌ای در منطقه مسکونی اطراف فرودگاه کابل هدف حمله قرار گرفته است.
